De dames reden vandaag een pittige en nerveuze editie van Dwars door de Westhoek, met veel wind, waaiervorming en een voortdurend schommelend peloton. In die omstandigheden toonde de ploeg zich voortdurend scherp en actief van voren.
“Vanaf de start was het nerveus, met veel wind en meteen waaiers,” vertelt Valerie. “We zaten goed mee en reageerden steeds alert op wat er gebeurde. In de heuvelzone kwam alles weer samen, maar de rust keerde nooit echt terug. De koers brak telkens weer open met nieuwe waaiers.”
In de finale werd er koers gemaakt. “We hadden besloten Lonneke achter de hand te houden voor een mogelijke sprint. Meis, Bodine en ik focusten ons op het volgen van aanvallen. Toen er een groepje wegreed, zag ik mijn kans en wist ik mee te glippen.”
De groep bleek echter uit sterke sprintsters te bestaan. “Ik probeerde hen nog te verrassen door vroeg aan te gaan in een bocht, maar dat pakte net niet uit zoals gehoopt. Toch ben ik tevreden met deze 6e plek.”
De ploeg reed de hele dag goed samen, en zonder pech was er misschien nog meer mogelijk. “Jammer genoeg verloren we Scarlett door een valpartij — anders had zij er in de finale zeker ook bijgezeten. We reden sterk als team en zaten telkens goed in de juiste situaties.”
